Once Upon A Time: Μήπως Ήρθε η Ώρα να Νικήσουμε τους Φόβους μας;

Μήπως Ήρθε η Ώρα

Να Νικήσουμε τους Φόβους μας;

Ποιο παιδί δεν ονειρεύτηκε να γίνει Ιππότης, γενναίος,

δυνατός και ξακουστός;

Να φοράει πανοπλία, περικεφαλαία και να κρατάει στα χέρια του ένα μαγικό σπαθί που θα νικάει τα πάντα;

Ποιο παιδί δεν θέλει να πολεμήσει δράκους, λιοντάρια, φαντάσματα, τέρατα ξακουστά;

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ήταν ένα μικρό παιδί, Αντώνιο τον λέγανε σαν όλα τα παιδιά, που πολεμούσε με τέρατα και δράκους φοβερούς, έχοντας ως πιστό του φίλο μια μαυρή ταραντούλα, τον Μαυρίκιο!

Τρομερό; Καθόλου τρομερό και φοβερό για τον ίδιο!

Ήταν ένας φίλος πιστός για αυτόν.

Αντίθετα φοβόταν το σκοτάδι!!

Και ποιος δεν φοβάται κάτι άραγε;

Kαι κάθε βράδυ που έπεφτε για ύπνο και η μαμά του του έκλεινε το φως αρχίζανε τα δύσκολα γι΄αυτόν και με συντροφιά την ταραντούλα του και έναν μικρό φακό που τον άναβε άρχιζε να λέει ιστορίες για μάχες ιπποτών και αποκοιμιότανε!

Μια ευφάνταστη ιστορία της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου με εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια ¨ Ζητείται Ιππότης¨ από τις εκδόσεις Μεταίχμιο που τρυφερά μας μιλάει για τον φόβο ενός μικρό παιδιού που με το όνειρο του να γίνει ιππότης γενναίος και σωστός προσπαθεί να ξεφύγει από τον φόβο του νομίζοντας ότι είναι ο μοναδικός που φοβάται!

Μα είναι δυνατόν;

Ώσπου μια μέρα ήρθε μια αναπάντεχη πρόσκληση για τον μικρό μας ήρωα και τον καλούσε να παρευρεθεί σε ένα πάρτυ ιπποτών!!

Η χαρά ήταν μεγάλη! Ντύθηκε στολίστηκε και πήγε στο πάρτυ ώσπου ήρθε η ώρα για παιχνίδι!!!!

"Να παίξουμε το -Σκοτεινό Δωμάτιο-'' είπαν όλα τα παιδιά με μια φωνή εκτός από τον φίλο μας τον Αντώνιο!

Και αυτός που φοβόταν το σκοτάδι;

Πάλεψε με τον φόβο του για να μην πει όχι αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε! Αλλά πριν φανερώσει το μεγάλο του μυστικό ανακάλυψε ότι και ο φίλος του, Ο γενναίος στα μάτια του Ιππότης Ιάκωβος φοβόταν και αυτός, αλλά όχι το σκοτάδι .... την συντροφιά του την ταραντούλα!

¨Ίσως τελικά όλοι να φοβούνται κάτι¨ σκέφτηκε και αυτό του γέμισε μεγάλη χαρά!!

Ήταν το ωραιότερο πάρτυ της ζωής του! είμαι σίγουρη και εγώ αλλά και εσείς αν διαβάσετε την ιστορία του ότι δεν θα το ξεχάσει ποτέ!!

Η ιστορία μας όμως δεν τελειώνει για εμάς εδώ..............

συνεχίστηκε στην τάξη και
μας παρέσυρε σε μαγικές διαδρομές!!

Ξεκινώντας για αρχή εκμυστηρεύτηκε ο ένας στον άλλο τους φόβου του και εγώ φυσικά μαζί τους έγινα παιδί και μίλησα για τους φόβους μου!!

Γιατί φοβάμαι κι εγώ όχι ένα πράγμα αλλά πολλά!!

Όλοι οι φόβοι μας γράφτηκαν σε ένα μεγάλο χαρτί,

και Ιππότες χωρίς κάστρο γίνεται; Δεν γίνεται!

Φτιάξαμε και εμείς το δικό μας κάστρο λίγο διαφορετικό βέβαια σε σχήμα σαν παζλ και το κάθε κομμάτι αντιστοιχούσε και σε έναν φόβο μας , τον πιο μεγάλο!

Θα καταφέρουμε όμως να περάσουμε τον λαβύρινθο και να φτάσουμε στο κάστρο που είναι φυλακισμένος ο φόβος μας για να τον νικήσουμε;

και όλα έγιναν πάνω σε ένα αλογάκι!
Γιατί ιππότης χωρίς άλογο δεν γίνεται,

με μια περικεφαλαία για να νοιώσουμε πιο γενναίοι,

ένα σπαθί με το μήνυμα γραμμένο από τα χεράκια μας,

¨Ας πολεμήσουμε τους φόβους μας¨

και μια ασπίδα που μας προστατεύει από όλα όσα όλοι οι άνθρωποι μαζί φοβούνται!!

είμαστε πια έτοιμοι να νικήσουμε ότι κακό μας στοιχειώνει και μας σπρώχνει προς τα πίσω!!

Φτιάξαμε τους φόβους μας μάσκες

Μέσα στο δάσος και τραγουδώντας ένα τραγούδι
με τον ρυθμό του τραγουδιού ¨Λύκε Λύκε είσαι εδώ;¨

ξεκίνησε το παιχνίδι

Το Τραγούδι μας
ακολουθεί παρακάτω

Περπατώ Περπατώ μεσ το δάσος
βλέπω τον φόβο να ρχεται εδώ
Περπατώ περπατώ μεσ το δάσος
βλέπω τον Φόβο να΄ρχεται εδώ
Φόβε Φόβε είσαι εδώ;
Δεν μπορώ να φανταστώ
ότι εγώ θα σε νικήσω
και θα γίνω Τρομερός!!

Τα παιδιά ψάχνουν να βρουν τους φόβους τους
και προσπαθούν να τους νικήσουν