Οι Ψίθυροι ενός τραγουδιού...΄΄Τσάμικος΄΄

«Τσάμικος»

(Μουσική Μάνος Χατζιδάκις, Στίχοι Νίκος Γκάτσος, ερμηνεία Μανώλης Μητσιάς από τον δίσκο Αθανασία)

Όπως λέει και το τραγούδι ¨Ο δρόμος¨ έχει την δική του ιστορία έτσι και τα τραγούδια έχουν πολλά να μας διηγηθούν αρκεί να θέλουμε να τα ακούσουμε..

και είναι και πολλά αυτά που μας κρύβουν οι στίχοι, οι λέξεις και η μελωδία τους!

Μελωδίες και στίχοι που μας συντροφεύουν στις χαρές και στις λύπες, στην αγάπη και τον πόνο

Ας ακούσουμε τους ψίθυρους ενός λεβέντικου χορού! 

Μουσική λοιπόν Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους  Νίκου Γκάτσου. 

Στα κακοτράχαλα τα βουνά 

με το σουραύλι και τον ζουρνά

πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι

Τόπος ιερός της πατρίδας μας όχι εύκολος αλλά απάτητος, αδρός, ξερός που μόνο οι Έλληνες τον γνώριζαν καλά και θέλησαν εκεί να αγωνιστούν, να κρυφτούν οι κλέφτες και οι αρματωλοί και να επιτεθούν για να κερδίσουν τον αγώνα για την ελευθερία και φυσικά πάντα με το κέφι για χορό και γλέντια..με το σουραύλι και τον ζουρνά...για την χαρά της ελευθερίας και του αγώνα!

Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Ο Νικηφόρος Φωκάς, ένας αυτοκράτορας  ελευθέρωσε την Κρήτη από τους Άραβες (10^ος αιώνας).

Ο Διγενής Ακρίτας, εκείνος που που υπερασπίστηκε τα σύνορα του Ελληνισμού και της αυτοκρατορίας από κάθε επιβουλή των Αράβων μουσουλμάνων.
Ο γιος της Άννας της Κομνηνής είναι ο γιος μιας πριγκίπισσας- αυτοκράτειρας 

Δική τους είναι μια φλούδα γης 

μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς

για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα

 απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.

Μια χώρα μικρή, όπως η φλούδα από ένα πορτοκάλι αλλά πλούσια και ευλογημένη.Μία χώρα που πολιορκούνταν και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να πολιορκείται από πολλούς για τα πλούτη και την ομορφιά της, από κάθε λογής τσακάλια- εχθρούς και αρκούδες- μεγάλες και δυνατές! Αλλά με την βοήθεια του Χριστού της πίστης και της Εκκλησίας η πίστη για ελευθερία δεν έσβησε και κράτησε όρθιους τους αγωνιστές για να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο και κάθε φόβο τους!

Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Ο Νικηταράς γνωστός και ως "τουρκοφάγος" , σπουδαίος ήρωας της Επανάστασης του 1821.

                    Από την Ήπειρο στο Μοριά κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά

το πανηγύρι κρατάει χρόνια στα μαρμαρένια του Χάρου Αλώνια 

Ο αγώνας των Ελλήνων είναι πανηγύρι ακόμη και όταν πολεμούσαν στήνανε χορό και αναπτερώνονταν το ηθικό τους!

Κριτής κι αφέντης είναι ο Θεός και δραγουμάνος του ο λαός.

Ο Θεός και η πίστη ως σημεία αναφοράς των Ελλήνων έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821! Πάντα με την θέληση του Θεού οι Έλληνες νικούσαν σε κάθε μάχη και ο ίδιος ο λαός ως δραγουμάνος, ως διερμηνέας, του θελήματος του στέκονταν δυνατός ώστε να ανταπεξέλθει στα δεινά!